همه چیز درباره انواع گوشت قرمز

گوشت از نظر غذائیت قوی‌ترین غذاها می‌باشد. هضم گوشت دشوار است مگر اینکه هاضمه قوی باشد،بدین جهت بیماران مخصوصاً گرم مزاج آنها به جهت عدم احتیاج به غذای قوی و ضعف آنها از هضم گوشت لازم است از مصرف گوشت زیاد پرهیز نمایند. گوشت برای اقویا و تندرستان و افرادی که کارهای سنگین انجام می‌دهند و همچنین برای ورزشکاران غذای مناسبی می‌باشد. تمامی گوشت‌‌ها گرم و تر هستند اما بر حسب اختلاف انواع حیوانات و زمان و مکان و چاقی و لاغری و نر و ماده بودن و زیادی و کمی حرکت و پیری و جوانی و اختلاف رنگها و وحشی و اهلی و دریائی و خشکی بودن حیوان، مزاجها مختلف می‌‌شود.

گوشت گوسفند :

بهترین و مناسب‌ترین گوشت از نظر شباهت به مزاج انسان گوشت گوسفند می‌باشد، مخصوصاً گوسفند نری که کمتر از شش ماه می‌باشد. (برتری گوشت گوسفند نسبت به سایر گوشتها مانند برتری گندم نسبت به سایر حبوبات است) . گوشت گوسفندی که در چمن و علفزارها چرا کرده باشد بهتر از گوسفندی است که محبوس بوده و او را تغذیه کرده باشند. بهتر است از گوشت گوسفندی استفاده شود که در همان روز ذبح شده است. گوشت دست و سینه بهتر از ران و پشت و است همچنین طرف راست بهتر از سمت چپ می‌باشد. گوشت قسمتهای داخلی نسبت به خارجی نرم‌تر و مرطوب‌تر می‌باشد. مداومت بر خوردن گوشت گوسفند بر خلاف سایر گوشتها سبب اذیت بدن نمی‌گردد. همچنین تکرار مصرف آن موجب تنفر نمی‌شود. یکی از امتیازهای گوشت گوسفند این است که غذاهای مختلفی از آن می‌توان تهیه کرد مانند: شوربا و کباب و انواع خورشتها. گوشت گوسفند به جهت حرارت و رطوبتی که دارد برای بیماران سوداوی مفید می‌باشد. منی را زیاد نموده و غریزه جنسی را نیز تحریک می‌کند.

گوشت بز :

گوشت بز شش ماهه و یکساله نزدیک به گوشت گوسفند است اما غذائیت و حرارت و رطوبت گوشت گوسفند بیشتر است. خون تولید شده از گوشت گوسفند متین‌تر و غلیظ‌تر و گرم‌تر از خون تولید شده از گوشت بز است و بدین جهت گوشت بز برای بدنهای گرم و افرادی که فعالیت بدنی کمتری دارند مناسب‌تر بوده و سبب امتلا و تب نمی‌گردد.

گوشت بره و بزغاله :

موافق اکثر مردم است و خون معتدلی تولید می‌کند. برای افرادی که فعالیت بدنی زیادی دارند مناسب نمی‌باشد. گوشت بره از بزغاله غلیظ‌تر و قوی‌تر و گرم‌تر بوده و فضولاتش نیز بیشتر است. گوشت بزغاله رطوبت بیشتری نسبت به بره دارد و سبب تولید زیاد بلغم و فضولات می‌گردد. بزغاله سیاه خوشمزه‌تر و سبک‌تر بوده و بعد از آن سرخ و سپس سفید آن بهتر است اما سفید دیر هضم می‌باشد.

گوشت گوساله :

طبیعت آن گرم و تر و شبیه به گوشت گوسفند می‌باشد. غذائیت خوبی داشته و خون معتدلی تولید می‌کند که مناسب اکثر تندرستان می‌باشد. بهترین آن،گشت گوساله یکساله می‌باشد. بهتر است چند روز قبل از ذبح آب بیشتری داده و روز کشتار نیز آن را بدوانند تا خسته و مانده شود، سپس آن را ذبح کنند. بهتر است پس از ذبح گوشت آن را در سرکه خوابانده سپس مصرف شود.

گوشت گاو :

در مقایسه با گوشت گوسفند سرد و خشک است. تولید خون غلیظ و سوداوی می‌کند و مداومت به آن موجب بیماریهای سوداوی می‌گردد. (مخصوصاً در افرادی که مستعد بیماریهای سوداوی باشند) .غذائیت آن بسیار است و به زودی تحلیل نمی‌رود به همین جهت فقط مناسب ورزشکاران و افرادی که کارهای سنگین انجام می‌دهند، می‌باشد. اگر چائی و یا پوست خربزه همراه آن بجوشانند سبب زود پخته شدن آن می‌گردد. نکته: گوشت بز ماده و بیش از یکساله و گوشت میش هیچکدام خوب نیستند.

گوشت آهو :

بهترین گوشت شکار، گوشت آهو بوده که لذیذتر و نزدیک‌تر به طبع انسان می‌باشد. گوشت آهو نسبت به گوشت گوسفند سبک‌تر و زود هضم‌تر است. طبیعت آن گرم و خشک بوده و از گوشت بز اهلی خشک‌تر است به همین جهت مناسب افراد با مزاج سرد و تر می‌باشد. مداومت بر گوشت آهو در افراد لاغر و با مزاج خشک مناسب نمی‌باشد زیرا سبب افزایش لاغری و خشکی آنها می‌گردد. اصلاح آن به این نحو است که با روغن بریان کنند و گشنیز خشک بر آن بپاشند یا اولاً در آب بپزند، سپس با روغن سرخ کنند.

گوشت گوزن :

طبیعت آن در درجه سوم گرم و خشک است. گوشت انواع آن مولد سودا و سریع‌‌الهضم و مدر بول بوده و سبب تقویت نیروی جنسی در سرد مزاجان می‌شود. بهتر آن است که از گوشت آن اجتناب و دروی نمایند مخصوصاً در هوای گرم و بعد از دوانیدن زیاد آن را صید کرده و ذبح نموده باشند به تخصیص که آن حیوان تشنه باشد؛زیرا که اکثر اوقات غذای او مار می‌باشد و زمانی که مار را می‌‌خورد بینهایت تشنه می‌‌شود و به خاطر اینکه سمیت به بدن او نفوذ ننماید خود را از خوردن آب باز می‌‌دارد و گوشت او در این حالت سمیت دارد و کشنده است. بهترین زمان برای خوردن گوشت آن زمستان می‌باشد و قبل از ذبح نیز باید آب زیادی به او بنوشانند و بعد از ذبح نیز اگر زمان طولانی بماند سریعاً دچار عفونت می‌گردد.

گوشت گورخر :

در درجه سوم گرم و خشک است و بسیار غلیظ بوده و خون را گرم می‌سازد. خوردن گوشت آن که با ادویه گرم خوشبو پخته باشند برای درد مفاصل و بیماریهای ناشی
از ریاح غلیظ نافع است.

گوشت شتر :

طبع این گوشت گرم و خشک است و مزه آن شیرین. این گوشت به دلیل داشتن مقدار زیادی کلسیم و فسفر برای کسانی که استخوان درد یا درد مفاصل دارند، فوق‌العاده مفید است و پزشکان خوردن آن را هر چند وقت یک‌بار به افراد بالای ۶۰ سال توصیه می‌کنند. مصرف این نوع گوشت- به ویژه اگر همراه با سبزیجات پخته شده باشد (مثلا در آش)- آرامش‌بخش و باعث روان‌شدن ذهن می‌شود.